| ตอนก่อนหน้านี้ | Direct | ตอนต่อไป |
| ตอนก่อนหน้านี้ | Sponsor | ตอนต่อไป |
บทที่ 123 – หนอนคริสตัล
เจ่าไห่พบว่าการเตรียมสถานที่สำหรับเครื่องรีดน้ำมันนั้นไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ไม่เพียงแค่นั้น กระบวนการทำก็ยังมีหลายขั้นตอนอีกด้วย
อย่างแรกเลยคือการเตรียมสถานที่ในการล้างผลน้ำมัน ซึ่งต้องทำให้มันมันสะอาด ไม่เช่นนั้นแล้วเปลือกของมันจะส่งผลต่อคุณภาพของน้ำมันได้ อย่างที่สองคือขณะที่รีดน้ำมันนั้นต้องใช้แรงงานคนแต่เขานั้นใช้อันเดตแทน และขึ้นตอนที่สามเขาต้องเตรียมภาชนะเช่นถังไม้หรือถังเหล็ก เนื่องจากว่าเขาไม่สามารถที่จะให้น้กมันหยดลงพื้นได้
เนื่องจากปริมาณน้ำมันที่วางแผนจะผลิตนั้นไม่ได้น้อยเลย ดังนั้นเขาจึงต้องเตรียมภาชนะจำนวนมาก อย่างได้ก็ตาม เจ่าไห่นั้นม่มีช่างไม้ที่สามารถที่จะทำถังเก็บได้เลย หรือมีเงินมากพอที่จะถือถังเหล็กเพราะว่ามีราคาที่สูง
เมื่อเงินไม่พอ เจ่าไห่จึงไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี แม้ว่าเขาต้องการการที่จะพัฒนาให้มากขึ้น แต่มันก็เป็นไปไม่ได้
ตอนนี้เจ่าไห่ทำได้เพียงแค่รอเวลาจนกระทั่งพวกเขาได้เครื่องรีดน้ำมัน จากนั้นก็ไปยังเมืองคาซ่าเพื่อดูว่าถังไม้นั้นมีราคาอยู่เท่าไหร่และซื้อกลับมา
แม้ว่าตอนนี้จะมีปัญหาเรื่องเงินทุน แต่มันก็ไม่ได้หยุดหยั้งการเตรียมห้องขนาดใหญ่สำหรับเครื่องรีดน้ำมันที่จะมาถึง
หลังจากที่สั่งให้พวกทาสทำความสะอาดห้องแล้ว เจ่าไห่และเมอร์รินก็ออกไปจากปราสาทและเดินทางไปยังทะเลสาบใต้ดิน แม้ว่ามันจะไม่มีปลาอยู่ในทะเลสาบเลย ซึ่งอาจจะเป็นเพราะพิษจากสัตว์อสูรที่มาจากบึงซากศพ แต่ก็ยังตัดประเด็นเรื่องของสัตว์อสูรน้ำที่แข็งแกร่งไม่ได้ เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว การเลี้ยงปลาไร้เกล็ดในทะเลสาบก็เท่ากับว่าให้อาหารสัตว์อสูรเหล่านั้น ดังนั้นแล้วเจ่าไห่จึงตัดสินใจพาเมอร์รินมาตรวจสอบว่าไม่มีสัตว์อสูรในน้ำอย่างแน่นอน
ซึ่งเม็กและกรีนก็ตามมาด้วย หากพวกเขานั้นพบสัตว์อสูรน้ำที่แข็งแกร่งในทะเลสาบใต้ดินแล้ว ถ้าร่วมมือกันก็อาจจะจัดการมันได้
แม้ว่าพวกเขาจะเคยตรวจสอบไปแล้ว แต่คราวนี้พวกเขาจะตรวจสอบอย่างละเอียด
โชคดีที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีสัตว์อสูรน้ำในทะเลสาบ ซึ่งดูเหมือนว่าพิษจากสัตว์อสูรที่มาจากบึงซากศพนั้นจะแข็งแกร่งจนกระทั่งไม่มีสิ่งมีชีวิตใดในทะเลสาบใต้ดินนี้
อย่างไรก็ตาม เจ่าไห่ก็ได้ส่งอันเดตบางส่วนลงไปเพื่อตรวจสอบด้วย ไม่นานเขาก็ได้ข่าวจากอันเดตของเขา ซึ่งพบว่ามีช่องแคบที่ถูกบล๊อกไว้ ซึ่งช่องแคบนี้นั้นเป็นหลุมที่คนแคระนั้นขุดไว้เพื่อให้น้ำเหล่านี้นั้นเข้ามาในทะเลสาบใต้ดินแห่งนี้ แต่มันมีบางอย่างอุดไว้ ซึ่งเขานั้นต้องการที่จะเห็นมันก็เลยแสดงหน้าจอขึ้นมาเพื่อมองภาพที่อันเดตนั้นเห็น
เมื่อมองไปยังใต้น้ำนั้น เขาก็ค้นพบปะการังบางอย่าง
เจ่าไห่นั้นรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่เขาใจว่าทำมจึงมีปะการังอยู่ในทะเลสาบแห่งนี้ เขาจำได้ว่าสิ่งเหล่านี้มักจะอยู่ในทะเล แต่ทำมจึงมีอยู่ในทะเลสาบแห่งนี้
แน่น่าเสียได้ที่ ช่องน้ำนี้นั้นไกลกว่าจะเห็นได้ชัด ดังนั้นเจ่าไห่จึงสั่งให้อันเดตเข้าไปใกล้กว่าเดิม เมอร์รินที่ดูหน้าจออยู่ด้วยนั้น เมื่ออันเดตเข้าปใกล้ๆก็เป็นว่าช่องน้ำนั้นมีขนาดใหญ่มากแค่ไหน มันมีความสูงกว่าสิบเมตรและกว้างถึงยี่สิบเมตร ซึ่งถูกอุดด้วยประการังประหลาดเพราะมันถูกสร้างขึ้นจากคริสตัลสีฟ้า ซึ่งสวยงามมาก
เมื่อเมอร์รินเห็นก็เข้าใจทันที “มันคือหนอนคริสตัล เป็นสิ่งมีชีวิตที่สามารถหลบการตรวจสอบและอาศัยอยู่ในที่แห่งนี้ได้”
เจ่าห่นั้นดูสงสัย “ยายเมอร์ริน หนอนคริสตัลคืออะไรเหรอครับ“
เมอร์รินยิ้ม “หนอนคริสตัลนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตในน้ำชนิดพิเศษ เนื่องจากว่ามันมีขนาดเล็กจึงหลบการตรวจสอบของเวทย์ได้ ไม่มีใครรู้ว่าทำไมมันถึงอาศัยอยู่ในน้ำ และสิ่งที่รู้คือมันสามารถที่จะสร้างบางอย่างที่คล้ายกับผลึกเวทย์ได้ ผลึกเหล่านนี้นั้นแข็งแกร่งจนยากที่จะใช้นักรบระดับห้าตัดด้วยดาบ สำหรับพวกมันนั้น ไม่มีพลังโจมตีใดๆ และอาศัยอยู่ได้เฉพาะในน้ำลึก และพวกมันจึงไม่กลัวสารพิษใด ดังนั้นจึงมีอเคมิสบางคนพยายามที่จะรวมรวมมันเพื่อทำยากแก้พิษ
เมื่อได้ยินสิ่งที่เมอร์รินพูดแล้ว เมื่อเจ่าไห่รู้ว่าหนอนคริสตรัลนี้นอกจากจะไม่กลัวพิษต่างๆแล้วมันยังอยู่รอดในสิ่งแวดล้อมต่างๆได้ จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมมันถึงรอดในทะเลสาบใต้ดินแห่งนี้
เมื่อมองไปยังแนวประการังที่อุดทางน้ำไว้ เจ่าไห่ก็อดพยักหน้าไม่ได้ “ช่างโชคดีจริงๆ ที่มันช่วยเราไว้เมื่อจะปล่อยปลาไว้ที่นี้”
เมอร์รินยิ้ม “ไม่เพียงแค่นั้นนะค่ะ คริสตัลที่ทำมาจากหนอนคริสตัลเหล่านี้ยังมีประโยชน์อย่างอื่นด้วย สำหรับคนชั้นสูงแล้วจะชอบสิ่งสวยงามเหล่านี้ แต่ถ้าหากวางมันในห้องแล้ว ก็จะสามารถป้องกันการโจมตีของเวทย์พิษได้อีกด้วย ซึ่งหากมีใครจะวางพิษแล้ว ถ้ามีคริสตัลนี้อยู่ก็จะสามารถเตือนได้ถ้ามีพิษใดๆในระยะห้าเมตร จึงมีขุนนางหลายตระกูลที่จ่ายคริสตัลเหล่านี้ในราคาที่สูง พวกเรามีคริสตัลจำนวนมากในทะเลสาบ ถ้านายน้อยต้องการที่จะขายมันก็สามารถที่จะสร้างเงินได้จำนวนไม่น้อยเลยนะค่ะ”
“ปล่อยให้พวกมันอยู่ในทะเลสาบไปก่อน ยังไงพวกมันก็หนีไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว” เจ่าไห่กล่าวไว้
เมอร์รินไม่ออกความเห็นใดๆเรื่องนี้ นั้นเพราะเธอรู้ดีว่ามันมีประโยชน์มากกว่าที่จะเก็บหนวนคริสตัลไว้ในทะเลสาบเพราะถ้าหากเลี้ยงปลาที่นี้ก็จะทำให้ปลานั้นป่วยได้ยากและมีโอกาสรอดสูง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็นเพราะมิติของเจ่าไห่ ซึ่งจะทำให้ปลานั้นมีโอดกาสรอดหนึ่งร้อยเปอร์เซนต์อยู่แล้ว
ในเมื่อเจ่าไห่นั้นตั้งใจที่จะไม่ขุดคริสตัลพวกนี้ขึ้นมาก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เนื่องจากพวกเขานั้นต้องการที่จะเลี้ยงปลาจำนวนมาก ซึ่งไม่สามารถทำได้ในมิติของเจ่าไห่ จึงมีเพียงแค่ทะเลสาบนี้เท่านั้นที่เหมาะสม
เมื่อพวกเขาจัดการเสร็จแล้ว เจ่าไห่ก็โล่งใจเพราะเขาสามารถที่จะเลี้ยงปลาได้โดยไม่มีปัญหาใดๆแล้ว
เมื่อกลับมายังปราสาท เจ่าไห่และกรีนนั้นมองไปยังคลังสินค้าที่จะใช้ในการติดตั้งเครื่องรีดน้ำมัน ก็พบว่ามันถูกทำความสะอาดจนเรียบร้อยและพร้อมแล้ว พวกเขาจึงกลับปยังภูเขาหิน
สามวันถัดมานั้น เจ่าไห่นั่งอยู่ในคฤหาสน์เพื่อรอคนของลอร่าที่จะส่งมารับหัวไชเท้าเวทย์มนตร์ ตอนนี้เขาสามารถที่จะปลูกหัวไชเท้าได้ถึงเก้ารอบและผลน้ำมันถึงสองรอบ
นอกจากนี้แล้วเขายังมีกระต่ายตาฟ้าที่โตเต็มวัยแล้วกว่าหนึ่งพันตัว และยังมีลูกกระต่ายกว่าเจ็ดพันตัว ส่วนกนูเกล็ด เขานั้นเก็บพวกมันไว้และจดจ่อในการเลี้ยงกระต่ายฟ้าเท่านั้น นั้นเเป็นเพราะว่าเนื้อของมันนั้นหยาบและไร้รสชาติ มันจึงเป็นสัตว์ที่ใช้ในการขนสินค้าเท่านั้น
นอกจากนี้ในช่วงสามวันนั้น เจ่าไห่ก็มีความคืบหน้าในการเปลี่ยนแปลงที่ดินในหุบเขาของภูเขาเหล็ด ซึ่งสักวันหนึ่งเขาสามารถที่จะส่งพวกทาสไปสร้างหมู่บ้านเล็ก เพื่อให้พวกทาสนั้นได้มีอิสระได้
| ตอนก่อนหน้านี้ | Sponsor | ตอนต่อไป |
| ตอนก่อนหน้านี้ | Direct | ตอนต่อไป |
Thai Novel Translation 